5 تا از مهم ترین راه های رهایی از اهمال کاری و تنبلی

خداوند بسیاری از صفات را در ذات انسان‌ها قرار داده است. تمام ما انسان‌ها کمالگرا هستیم و این کمالگرایی یک صفت اکتسابی نیست، در ذات همه ما نهاده شده است. به همین دلیل است که ما هیچ زمان نهایت و مقصد اهداف و آرزوهامان را نخواهیم دید، زیرا همچون گل‌ها که به سوی نور در حرکتند، ما نیز به دنبال کمال در حرکتیم. سد مقابل کمال چیست؟ اهمال کاری و تنبلی.

کوه‌نوردی، ورزش، هنر، درس، تحصیلات بالا، زندگی مشترک خوب، مشهور و معروف بودن، احترام، شخصیت دوست داشتنی و … همه اینها جزئی از کمالاتی است که انسان به آنها گرایش دارد. صفت‌هایی خوب انسانی هم‌چون سحرخیز بودن، هنرمند بودن و … اما آن چیزی که مانع پیشبرد ما به تمام این‌ها می‌شود، چیست؟ اهمال کاری و تنبلی در کارها یکی از موانع دستیابی به اهداف و کمال انسانی است.

در این مقاله قرار است به سئوالات زیر پاسخ دهیم: 

• اهمال کاری و تنبلی به چه معناست؟
• تفاوت افراد اهمال کار و تنبل در چیست؟
• تفاوت مغز انسان‌های اهمالگر و بقیه در چیست؟
• اهمال کار یا فرصت طلب؟
• چه کنیم که اهمال کار و تنبل نباشیم؟

اهمال کاری و تنبلی به چه معناست؟

به تعبیری به پشت گوش انداختن کارها و یا در دقیقه نود انجام دادن کار، اهمال کاری و تنبلی نسبت به کار گفته می‌شود. دقیقه نود انجام دادن کار، یک کنایه فوتبالی است که با اینکه اعضای تیم فوتبال نود دقیقه فرصت زدن گل را دارند، اما آن را به تعویق انداخته و در دقیقه نود بازی گل می‌زنند.

این کنایه دقیقا مورد بسط به بسیاری از افراد است. با اینکه فرصت‌های زیادی برای انجام امور، درس، تکالیف و … داریم اما همیشه آن را در فرصت محدود پایانی انجام می‌دهیم و چه بسا که از کیفیت پایین‌تری هم برخوردار است.

تفاوت افراد اهمال کار و تنبل در چیست؟

اهمال کار یعنی کسی‌که در اولویت‌بندی امور خود مشکل دارد و آنها را به تآخیر می‌اندازد. یا همان در دقیقه نود کار را انجام می‌دهد. در حالیکه تنبل فردی است که تن به کار نمی‌دهد.

تفاوت مغز انسان‌های اهمالگر و بقیه در چیست؟

اگر ذهن انسان را به یک کشتی تشبیه کنیم، می‌توانیم یک ناخدا هم برای آن متصور شویم. ذهن انسان از دو ناخدا خودآگاه و ناخودآگاه تشکیل شده است. ملوان یا ناخدا خودآگاه، ناخدا منطقی ذهن است که تمامی امور را به‌صورت منطقی و کاملا آگاهانه و با در نظر گرفتن تمام جوانب انجام می‌دهد.

اما ناخدا ناخودآگاه را می‌توان همانند یک میمون فرصت‌طلب در نظر بگیریم که اجازه استفاده از دلیل و منطق را به مغز نمی‌دهد و در لحظه کارهایی انجام می‌دهد که صرفا به صورت لحظه‌ای شما را شاد می‌کند و شادی لحظه‌ای می‌آفریند.

مثلا شما شب مهمان دارید و باید خانه خود را نظافت کنید، این چیزی است که خودآگاه به شما می‌گوید. اما ناخودآگاه شما را سمت جذابیت اینستاگرام‌تان فرا می‌خواند تا جایی که یکدفعه می‌بینید، مهمان‌ها تا نیم ساعت دیگر می‌رسند و شما ن تنها پذیرایی آماده نکرده‌اید، بلکه نظافت خانه را هم انجام نداده‌اید.

یا مثلا استادتان بعنوان انجام یک کار و فعالیت کلاسی، تهیه یک مقاله و تحقیق را به عهده‌تان گذاشته و تا پایان ترم به شما مهلت داده است. شما هی امروز و فردا می‌کنید تا زمانی که یک روز زمان ندارید و مجبورید یک چیزی سرهم کنید و به استاد تحویل دهید که مطمئنا کیفیت نامطلوبی دارد. در صورتی‌که ناخدا افرادی که اهمال کار نیستند، خودآگاه است.

برای مطالعه مقاله افزایش تمرکز، کلیک کنید.

اهمال کار یا فرصت‌طلب؟

در واقع بسیاری از افراد جای آنکه اهمال کار باشند، فرصت‌طلب‌اند. یعنی ن آنکه ناخودآگاه سکان امور را در دست داشته باشد، ن. بلکه کاملا این اهمال کاری، تنبلی و پشت گوش انداختن ارادی و زیر نظر ذهن کاملا خودآگاه آنها صورت می‌گیرد. که این تفاوت میان افراد اهمال کاری و فرصت‌طلب است.

چه کنیم که اهمال کار و تنبل نباشیم؟

اولین راهکار: دم دستی تر کردن امور

یکی از راهکارهای رفع اهمال کاری این است که کارهایی که آنها را پشت گوش می‌اندازیم و در انجام آن تنبلی می‌کنیم را کمی به اجرا نزدیک‌تر کنیم. مثلا اگر در نظافت خانه تنبلی می‌کنیم، جاروبرقی را در وسط خانه بگذاریم یا اگر تنبلی در درس خواندن و انجام تکالیف می‌کنیم، دفتر و کتاب‌مان را در جایی قرار دهیم که در میدان دیدمان قرار گیرد.

دومین راهکار: جذابیت بخشیدن به کار

بعضی از امور هیچ جذابیتی برای انسان ندارند. مثلا نظافت و گردگیری خانه یا انجام تکالیف درسی ن‌ تنها جذابیت ندارد، بلکه یک کار دشوار هم به نظر می‌رسد. از این رو باید آنها را با کارهایی انجام دهیم که جذابیت دارند. مثلا در حین گردگیری آهنگ مورد علاقه‌مان را گوش دهیم.

سومین راهکار: همراه کردن افراد دوست‌داشتنی با خود

مثلا اموری همانند ورزش، سحرخیزی و …. مورد دلخواه همگان نیست و یک کار بسیار دشوار است. همراه کردن افرادی که به آنها علاقه بسیار داریم با خود در انجام کار، سبب می‌شود تا به‌خاطر حضور آن شخص هم که شده از اهمال کاری نسبت به آن کار جلوگیری کنیم.

برای مطالعه مقاله بهترین روش مطالعه در دنیا، کلیک کنید.

چهارمین راهکار: کوچیک‌تر کردن کار

در بسیاری از اوقات به دلیل حجم بالای کار، ما از شروع کار فراری هستیم و نوعی ترس در ما غالب می‌شود. برای اینکه این ترس بر ما غلبه نکند، باید کار بزرگ را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کنیم تا انجام کار ساده‌تر شود. برایان تریسی در کتاب قورباغه‌ات را قورت بده عنوان کرده است که اگر هدف خود را یک قورباغه تصور کنید، برای راحتتر قورت دادن آن، باید آن را به قطعات کوچکتر تقسیم کنید.

پنجمین راهکار: قانون پنج ثانیه

باید در نظر داشته باشید که اگر قصد انجام کاری را دارید، فقط پنج ثانیه فرصت دارید. این پنج ثانیه اگر بیشتر شود، سکان کشتی شما به دست میمون بازیگوش ذهن‌تان می‌افتد و آن وقت کاری از دست خودآگاه منطقی شما بر نمی‌آید. قانون پنج ثانیه را اولین بار خانم مل رابینز در کتاب قانون پنج ثانیه خود منتشر کرد.

تنبلی و اهمال کاری فقط مختص من و شما نیست. دکتر آلبرت آلیس بیان کرده است که ۹۵ درصد از افراد، مبتلا به اهمال کاری و تنبلی هستند. پس خود را سرزنش نکنید و سعی کنید با انجام امور بالا تا حدودی اهمال کاری و تنبلی خود را بهبود بخشید.

شما برای رفع تنبلی و اهمال کاری خود در انجام امور چه راهکاری دارید؟ نظرات، پیشنهادات و راهکارهای خود را با ما به اشتراک بگذارید. اگر این مقاله مفید و کارآمد واقع شد آن را با عزیزترین افراد زندگی‌تان به اشتراک بگذارید.

حرف پایانی مطلب رهایی از اهمال کاری و تنبلی

گاهی اوقات برای انجام کارها بهانه می‌آوریم. ذهن ما یک متقاعد کننده کاملا منطقی و حرفه‌ای است. همیشه ما را متقاعد می‌کند که بعضی از کارهای مهم را انجام ندهیم. ذهن حالت سکون را دوست دارد و بخاطر همین است که ما دائما اهمال کاری و تنبلی می‌کنیم. شاید نیاز باشد که مهارت تسلط بر ذهن را یاد بگیریم.