چگونه بهانه تراشی نکنیم؟
چگونه بهانه تراشی نکنیم؟گاهی اوقات خودمان هم میدانیم که فقط و فقط بهانه جویی میکنیم در صورتی که هیچ ایراد و مشکلی وجود ندارد و همه چیز همان طوری است که باید باشد. اما اگر بهانهای نیاوریم انکار روزمان روز نخواهد شد و به شب نخواهد رسید.
اصلا گاهی اوقات فقط مانده که بگوییم که چرا خورشید طلوع میکند، چرا آسمان آبی است، چرا آب بی مزه است و … اصلا گاهی اوقات خودمان هم به بهانههایی که میآوریم خندهمان میگیرد اما شاید این کار برایمان عادت شده و ترک عادت هم که خود موجب مرض است. گاهی خودمان هم از این مسئله در تنگنا هستیم و دیگر به ستوه آمدهایم اگر میخواهید بدانید که چگونه بهانه تراشی نکنید تا انتهای مقاله چگونه بهانه تراشی نکنیم با ما همراه شوید.
در این مقاله قرار است به سئوالات زیر پاسخ دهیم:
- چرا بهانه تراشی میکنیم؟
- افراد بهانهجو یا بهانه تراشی چه نشانههایی دارند؟
- چگونه بهانه تراشی نکنیم؟
بهانه کردن به کسی یا چیزی برای عدم رسیدن به موفقیت یک راههای فرار است و ممکن است مانع پیشرفت شما شود. برای دستیابی به موفقیت، مهم است که از مسئولیتپذیری و تصمیمگیریهای قوی استفاده کنید. در زیر چند نکته را برای شما مطرح میکنم:
راه های گریز از بهانه جویی
پذیرش مسئولیت: بپذیرید که شما مسئول زندگیتان هستید و هیچ کس یا چیزی نمیتواند بهانهای برای نارساییها یا عدم پیشرفت شما باشد. با قبول مسئولیت، به تلاش و اقدامات خود اعتماد بیشتری پیدا خواهید کرد.
تمرکز بر راه حلها: به جای تمرکز بر مشکلات و موانع، بر راه حلها و راههای ممکن برای عبور از آنها تمرکز کنید. با تمرکز بر راهحلها، به تدریج موانع را کنار میگذارید و به سوی موفقیت حرکت میکنید.
پیوستن به افراد الهامبخش: افراد موفق و الهامبخشی را در اطراف خود پیدا کنید و از تجربیات و دانش آنها استفاده کنید. آنها میتوانند به شما انگیزه و الهام بدهند و شما را به دستاوردهای بزرگتر و بهتر هدایت کنند.
تنظیم اهداف قابل اندازهگیری و قابل دستیابی: اهدافی را برای خود تعیین کنید که قابل اندازهگیری و قابل دستیابی باشند. با تعیین اهداف مشخص، برنامهریزی منظم را آغاز کنید و به مرور زمان به سمت موفقیت حرکت کنید.
آدرس اشتباه بهمون دادند
گاهی از لحظه حاضر: بیشتر ما درگیر گذشته و آینده هستیم و به دلایل مختلفی مانند عذاب و اندوه گذشته یا استرس و نگرانی از آینده، از زندگی در حال حاضر غافل میشویم. بنابراین، یکی از مهمترین نکات برای زندگی کردن، آگاهی از لحظه حاضر است. بیشتر به تجربههای درونی و خارجی پیوسته و با تمام وجود حاضر بودن در لحظه را تجربه کنید.
قدردانی از کوچکترین لحظهها: خوشحالی و رضایت از زندگی معمولاً در رابطه با لحظات کوچک است. بدون اینکه به تعقیب آرزوها و هدفهای بزرگ بپردازید، به کوچکترین لحظههای خوشایند زندگی توجه کنید و آنها را ارزشمند بدانید. ممکن است یک لحظه مشاهده غروب آفتاب، لذت یک عصر بهاری، خنده و سرگرمی با عزیزان یا حتی یک لحظه آرامش در خلوت با خودتان باشد.
تمرکز بر تجربه: زندگی کردن به معنای تجربه کردن است. تمرکز بر تجربه به شما اجازه میدهد لذت ببرید، درک کنید و از لحظات لذت برده و در عین حال از تحولات و درسهایی که هر تجربه برای شما دارد، یاد بگیرید. بیشتر تجربههای زندگی را به عنوان فرصتهای یادگیری و رشد ببینید.
برای مشاهده دوره های رایگان استاد امیر حسین حامدی کلیک کنید.
چرا بهانه تراشی میکنیم؟
چرا زمین گرد است، چرا آسمان آبی است، چرا ماه در آسمان است، چرا، چرا، چرا؟ اصلا به گمانم که اگر بهانهای هم نباشد یک بهانه بنی اسرائیلی پیدا خواهیم کرد و آن را عنوان میکنیم. اصلا بیگمان اگر بهانهای نداشته باشیم یا بهانه تراشی نکنیم که روزمان شب نمیشود. اما واقعا و به راستی چرا بهانه تراشی میکنیم؟ چرا این همه بهانهجویی؟
شاید گاهی اوقات یک چیزی را نمیخواهیم و دلمان با آن و انجام شدنش نیست و برای همین به دنبال بهانهای برای انجام ندادنش میگردیم. حتما این ضربالمثل معروف را شنیدهاید که میگویند:« اگر دلش به دوشیدن باشه گاو نرم میدوشه» به درست و غلط ضربالمثل کاری نداریم اما به خوبی عنوان کرده است که اگر دلمان به انجام یک کار باشد تحت هر شرایطی آن را انجام خواهیم داد و هیچ بهانه و ایرادی به آن نخواهیم گرفت.
مثلا فکر کنید کلاس زبان را دوست نداریم و مادرمان اجباراً ثبتناممان مرده است و وقتی نمرات ما و عملکردمان را میبیند و علت را جویا میشود به او میگوییم مریض بودم نخوندم، استاد خوبی ندارم،کلاس خوبی ثبتنامم نکردی، خسته بود و هزار و یک بهانه بنی اسرائیلی دیگری که خودمان بهتر از هر کسی به بهانه بودن آن و به درست نبودنشان واقفیم اما قدرت بیان اینکه بگوییم کلا کلاس زبان را دوست نداریم، نداریم. پس یک دلیل بسیار مهم برای بهانه جویی کردنهایمان همین است که شاید بدان علاقه نداریم و با بهانه میخواهیم آن را از سر خود باز کنیم.
افراد بهانهجو یا بهانه تراش چه نشانههایی دارند؟
اما میخواهیم بدانیم افراد بهانه جو یا بهانه تراش چگونه هستند و به چه نشانههای ظاهری یا باطنی قابل تشخیص هستند. افراد بهانه جو نشانههای متعددی دارند. از نشانههای افراد بهانه جو میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم:
افراد بهانه جو از همه چیز بهانه میگیرند از گردی نان گرفته تا سفیدی نمک و هیچ چیزی از گزند بهانههای آنها در امان نخواهد بود. مثلا اگر به یک فرد که اهل کار و شغل نیست بگویید که چرا کار نمیکند و مثال در جواب شما بگوید کار نیست.
اگر شما برای او یک شغل پیدا کنید و بگویید بفرما این هم کار مطمئن باشید به شما میگویند که مثلا چرا حقوقش کم است، چرا راهش دور است، چرا رئیس اینگونه گفت، چرا کارش اینگونه است، سخت است، آسان است و و و … و در نهایت کار نخواهد کرد چرا که دلش با کار کردن نیست.
تقصیرات و کوتاهیهای خود را گردن دیگران میاندازند: افراد بهانه جو هیچگاه مسئولیت تصمیمات و اشتباهات خود را به گردن نخواهند گرفت و همیشه شخص دیگری را برای آنکه قربانی خود و تصمیماتشان کنند دارند و شکست هایی که در زندگی خورده اند را قبول نمیکنند. مثلا اگر بگویید که چرا در فلان کار موفق نشدی و یا چرا در رشته تحصیلیات قبول نشدی عالم و آدم را مقصر میدانند الا خودشان.
افراد بهانه جو همیشه و همه زمان از عالم و آدم طلبکار هستند اما بدهکار نه. همیشه میگویند که چرا تو اینکار را نکردی فلانی آن کار را نکرد اما خودشان را در نظر نمیگیرند میتوان گفت همانهایی هستند که همیشه دست پس را میگیرند که پیش نیفتند.
برای خواندن مقاله شکست در زندگی و 9 راه غلبه بر آن، کلیک کنید.
چگونه بهانه تراشی نکنیم؟
خب حالا که دانستیم که چرا بهانه تراشی میکنیم و افراد بهانه تراش چه ویژگیها و نشانههایی دارند به دنبال این هستیم که بدانیم چگونه بهانه تراشی نکنیم. چگونه بهانه تراشی نکنیم؟
اول اینکه باید نسبت به کاری که انجام میدهیم عشق و علاقه داشته باشیم. زمانی که با عشق و علاقه یک کار را انجام میدهیم نسبت به عواقب آن مسئولیتپذیری بیشتری داریم.
مثلا خودم رشته تحصیلیم را با عشق و علاقه انتخاب کردم و پای تمام سختیها و مشکلاتی که دارد ایستادهام بیآنکه ذرهای به خود یا اطرافیانم بهانه بگیرم یا از سختیهای موجود در راهی که دارم گله و شکایت کنم. پس به دنبال هر کاری که میروید با عشق و علاقه بروید. البته این به این موضوع نیست که منطق خود را زیر پا بگذارید بلکه بدین معناست که علاقه خود را هم در نظر داشته باشید.
مسئولیتپذیری را در خود تقویت کنید و عواقب کارهای خود را پذیرا باشید. افراد بهانه جو عملا بسیاری از اوقات مسئولیت کارهای خود را بر عهده نگرفته و دیگران را مورد اتهام قرار میدهند. اگر فرد مسئولیتپذیری باشید هر چند که دیگران هم در کارهای شما تقصیر داشته باشند اما شما خودتان را مسئول مشکلات به وجود آمده خواهید دانست و بهانهاش را به دیگران نخواهید گرفت.
کمی منطقی و عاقلانه باشید. فردی که منطق و عقلش بیشتر از احساس و دلش کار کند حتی شده اندکی بیشتر نسبت به دیگران بهانهجوییها و بهانه تراشیهای کمتری دارد. زیرا قبل از عنوان هر حرف و هر کلمهای ابتدا به درست و غلط آن میاندیشد و سپس آن را عنوان میکند بعضی بهانههایی که میآوریم آنقدر احمقانه و بچگانه هستند که حتی فکر کردن به آنها هم مضحکانه و خندهدار است حال چه برسد به عنوان کردن آنها.
چرا بهانه تراشی میکنیم؟ افراد بهانهجو یا بهانه تراشی چه نشانههایی دارند؟ چگونه بهانه تراشی نکنیم؟ امیدواریم با مطالعه مقاله و با عملگرایی نسبت به مطالب به بهترین عملکرد در زندگیتان برسید. با بهارمن به بهار زندگیتان نزدیک شوید. موفق و موید باشید.
3 نظر
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
سلام استاد صبحتون بخیر. مقاله ی خیلی مفیدی بود، متشکرم 🙏🏻
عالییی
بهانه تراشی مثل آدمی هست که نخش دست دیگران هست بهانه تراشی جلوی پیشرفت کاری و روابط اجتماعی و حتی خواب آدم را مختل میکند بهانه تراش ها آرامش امنیت و خوب نبودن خود و اطرافیان را دارند ولی میشود تغییر کرد و بهتر شد و جا و فضا و امنیت و نفس کشیدن بهتر برای خود و اطرافیان ایجاد نمود